Rekolekcje w dialogu z Bogiem
Rozpoczyna się nowy tydzień. Uczestnicy są teraz gotowi na cały dzień dialogu z Bogiem. Pozwól sobie na chwilę ciszy przez cały dzień. W kaplicy, w hotelu, w parku... delegaci zadają sobie kluczowe pytania: „Jakie są kluczowe pytania postawione w zeszłym tygodniu, które pamiętam?”; „Jak to wpływa na mnie dzisiaj?”; „Co mogę uchwycić, aby otworzyć się na to rozeznające ciało, które próbuje powiedzieć o rezygnacji z tego, co należy pozostawić w celu utrzymania żywotności Zakonu?”.
Pod koniec dnia dzielą się w małych grupach tym, co wynikło z ich refleksji i dialogu z Bogiem, i przygotowują się do celu następnego dnia: sformułowania kluczowych zdań, które obejmują uczucia każdego z nich.
We wtorek rano, po modlitwie inauguracyjnej Indii, uczestnicy zebrali się w większych grupach liczących 18 osób, mieszając języki, i zostali poproszeni o wybranie 2 zdań, które miałyby zastosowanie w ich własnym języku:
Grupa 1, w języku angielskim, polskim i wietnamskim:
„Odpowiadajmy z ufnością i odwagą na problemy tego świata”.
„Dostosujmy nasz model zarządzania, aby wzmocnić i promować naszą szpitalną rodzinę”.
Grupa 2, po angielsku i koreańsku:
„Zaufaj mi i nie bój się”.
„Otwórz swoje serce i słuchaj głosów wokół siebie”.
Grupa 3, w języku niemieckim, włoskim i polskim:
„Szukajcie Mnie, wczoraj, dziś i jutro, i żyjcie nowym początkiem”.
„Bądźmy razem w drodze, troszczmy się o siebie nawzajem i żyjmy charyzmatem szpitalnictwa”.
Grupa 4, po francusku, angielsku, niemiecku i włosku:
„Bracia i współpracownicy, miejcie wiarę i zaufanie. We wzajemnym wsparciu idźcie razem w kierunku odnowy”.
„Zjednoczcie się i nie bójcie się niestrudzenie nieść szpitalnictwo najbardziej potrzebującym”.
Grupa 5, w języku polskim i hiszpańskim:
„Bóg mówi nam: Zaufaj Mi, bądź odważny i śmiało stawiaj czoła zmianom”.
„Posyłam was, bracia i współpracownicy, abyście ewangelizowali szpitalnictwo w tym zmieniającym się świecie”.
Niemiecki brat: „To bardzo konkretne sformułowania. Podsumowują one nasze ostatnie Kapituły Generalne. Z niecierpliwością czekam na koniec U, aby zobaczyć to, czego jeszcze nie widzieliśmy”.
Austriacki współpracownik: „Te zwroty wymagają dużej odwagi, ale w tej przestrzeni wciąż wiszą pewne wątpliwości dotyczące tego, dokąd zmierzamy”.
"Zauważyłem w tej grupie i dyskusjach, że dzielimy te same uczucia, te dotyczące jedności i ruchu. Czuję, że przenieśliśmy się z miejsca, w którym byliśmy w stagnacji, do miejsca, w którym trwa ruch we wszystkich prowincjach. Wyrażamy to w różny sposób w naszych językach, ale dobrze nam się razem idzie”.
Angielskojęzyczny współpracownik. „Bracia i współpracownicy są gotowi na tę wspólną podróż: odwagę i zaufanie do naszej misji”.
"Podchodziliśmy do kapituły z wieloma obawami, biorąc pod uwagę wyczuwalne tematy (kryzysy itp.). Wiele z tych obaw zostało odłożonych na bok dzięki naszemu zaufaniu do Boga i odnowionej gościnności, którą budujemy”. Brat anglojęzyczny.
"Odwaga i śmiałość są bardzo ważne i czuję, że zaufanie zajmuje ich miejsce. Nie mówimy już o kryzysie, gospodarce, ale o zaufaniu i wspólnocie. To bardzo budujące i zachęcające”. Polski współpracownik.
"Zauważyliśmy tę harmonijną muzykę. Jesteśmy w momencie eksploracji dzięki dobremu przygotowaniu. Tematy takie jak odwaga i zaufanie są wspólne dla wszystkich grup”. Brat Joaquim.
"Myślę, że do tej pory podjęliśmy dobre wysiłki. Bóg przemawia do nas bezpośrednio. Nie wiemy, dokąd nas zaprowadzi, ale zaczynamy się do siebie zbliżać. Nadal potrzebujemy bardziej bezpośredniej komunikacji w grupie”. Brat Bartholomeo.
"Na tym etapie mamy już opracowaną wizję. Jesteśmy w momencie Exodusu. Bóg objawia się Mojżeszowi i mówi mu, że słyszał lamenty swojego ludu i wysyła Mojżesza, aby głosił Jego przesłanie. Pan posyła go i mówi: »Będę z tobą«. Chodzi o zachowanie szpitalnictwa, a On mówi nam: »Będę z tobą«”. Brat Jesus Etayo.
Od wezwania do decyzji: Pozwolić odejść i pozwolić przyjść
Od dziś do piątku będziemy podążać naprzód od Bożego wezwania do decyzji. Nie jest to jednak linia prosta. Mamy więc 10 zwrotów.