Spotkanie Wyższych Przełożonych
Jest to przestrzeń do dzielenia się i słuchania, kolegialności i synodalności. Spotkanie jest jednym z etapów przygotowania do Kapituły Generalnej, która odbędzie się w dniach 15 października – 7 listopada 2024 r. w Polsce, w Częstochowie, pod hasłem: „Szpitalnictwo w zmieniającym się świecie”.
Ojciec Generał, brat Jesús Etayo, w swojej homilii podczas Mszy św. inauguracyjnej odnosząc się do czytania z dnia, z Ewangelii św. Łukasza (Łk 12, 13-21) podkreślił słowa, które na koniec Jezus powiedział swoim uczniom w odniesieniu do człowieka bogatego, który gromadził skarb nie dla królestwa Bożego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował? Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga”. „Jedynym skarbem, który się liczy” – podkreśla Ojciec Generał – „jest Pan i Jego Królestwo”.
W swoim przemówieniu otwierającym Ojciec Generał przypomniał, że Kapituła Generalna musi być dla nas procesem głębokiej odnowy, która uchroni nas od niebezpieczeństwa popadnięcia w zniechęcenie i wygodnictwo, które czasami prowadzą do oddalenia od naszego powołania i do rozczarowania. Nawiązując do słów O. Gonzalo Fernándeza, hiszpańskiego klaretyna, podkreślił, że biorąc pod uwagę obecną sytuację życia konsekrowanego, niektórzy uważają, że przeżywamy jego ostatnie chwile, że wkrótce ono zniknie. I rzeczywiście, jeśli takie będzie nasze podejście, to tak się stanie. Istnieje jednak inny sposób myślenia i działania w życiu konsekrowanym, zgodnie z którym znajdujemy się w okresie przejściowym, czyli, że stawiamy pierwsze kroki w kierunku nowego modelu życia konsekrowanego. Pytanie zatem jest następujące: czy chcemy być grabarzami życia konsekrowanego, czy też tymi, którzy przyczyniają się do powstania nowego modelu naśladowania Chrystusa?
„Niech najbliższa Kapituła Generalna – powiedział na zakończenie Ojciec Generał - stanie się dla nas wszystkich okazją do bycia nosicielami nowego życia konsekrowanego, do bycia światłem, podobnie jak Jezus Chrystus, gdyż w Nim jesteśmy powołani, aby dawać życie światu i dawać je w obfitości (por. J 8, 12; 10, 10), nawet jeśli często wymaga to oczyszczenia naszego życia, aby mogło na nowo wzrastać z jeszcze większą siłą”.